Mówi się że na jesieni wiatr wieje mocniej, woda jest zimniejsza i ciemniejsza, ptaki odlatują do cieplejszych krajów, a tu wszystko jest ponure i że jest to czas depresji….

A przecież jak napisał Tuwim:

 „Mimozami jesień się zaczyna, 

Złotawa, krucha i miła.” 

Tak samo jak wilgi szykujące się do odlotu i okupujące co roku naszą czeremchę, czy szpaki które robią sobie zbiórkę przed odlotem na naszym winogronie robiąc niemiłosierny hałas, nawet psy ich nie ganiają tylko chowają się do domu. Śmiejemy się że mają balangę i się upijają tymi fermentującymi winogronami tak że instynkt samozachowawczy im zanika, nawet nasza kotka na nie poluje, dziwiąc się że podchodzi a one nie uciekają, tylko kłócą się bardzo głośno.

No bo co z tego że jedne ptaki odlatują jak pojawiają się inne, nasze zimowe sikorki (te co przyleciały do nas prawdopodobnie z Syberii) są bezczelniejsze i przez to bardziej towarzyskie. Jak tylko się pojawiły zaczęły zaglądać w okno i poszukiwać żarełka w karmiku, ale nic z tego, muszą poczekać do pierwszych śniegów. Nasz kos z dwiema paniami kosowymi znowu się wprowadził w nasze tuje na zimę, a rudzik powrócił na taras, powinien odlecieć tam gdzie cieplej, ale po co jak tu się tyle dzieje i tak od kilku lat z nami zostają kolejne pokolenia „naszych” rudzików .

Wiewiórki robią nam psikusy  i pod dębem znajdujemy orzechy włoskie a pod orzechem włoskim szyszki z sosny, a pod sosną żołędzie. Dobrze że nie przenoszą nam gruszek pod wierzbę…

Niewątpliwie jesień do ogrodu wkroczyła wielkimi krokami i już nie można udawać że to końcówka lata.

Liście przybrały piękne kolory i jak jest słońce to kto tam ma jakieś ciemne myśli, wystarczy przecież wyjść na dwór na spacer.   

W ogrodzie Marcinki czyli astry zwane przez moją prababcię Michałkami kwitną, wrzosy jeszcze mają odcień pięknego fioletu, owoc miechunki rozdętej otoczony rozdętym kielichem wabi czerwienią, 

nastał czas jesiennych porządków (oj to grabienie liści....) i zbierania plonów jesieni, tylko nieśmiertelniki w tym roku się nie udały :-(, ale i tak jest z czego ozdoby jesienne robić :

U nas starych klonów nie ma, ale córka naszej drifterki Ewy nazbierała i zrobiła takie przepiękne bukieciki jesienne :-)

z jesiennymi pozdrowieniami

JulIKA