poprzednia część tutaj

Podróżując po Teksasie nie sposób nie wspomnieć o widokach, pośród półpustynnych i trawiastych terenów widać wszędzie wiatrowe pompy wodne



Na nizinach Teksasu wykorzystują 60% zasobów wodnych tego stanu. Efetem jest obniżenie wód gruntowych, co zapoczątkowało debatę dotyczącą tego, do kogo należy tak naprawdę woda.

Teksas jest największym producentem energii elektrycznej w USA. Na terenie stanu licznie występują złoża surowców mineralnych m.in. 30% krajowego wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego, 50% siarki, ponadto wydobywa się grafit, gips, sól kamienna, baryt, rudy żelaza, magnezyty. Jadąc mija się tereny zdominowane przez szyby naftowe, które szczególnie nocą robią niesamowite wrażenie jak z filmów science fiction. Przy Zatoce Meksykańskiej pojawiają się olbrzymie rafinerie naftowe.




Ropa - czyli pozostałości roślin i zwierząt morskich , które zmiażdżone spędziły wiele milionów lat pomiędzy warstwami skał. W pradawnym oceanie na dno opadały martwe mikroskopijne organizmy i pokryte zostały mułem, ktory zmienił się w warsty skalne. Przez miliony lat powstawały kolejne warstwy skale, a z nacisk ich na resztki organiczne powoduj e zamianę ich w gaz i ropę. Ropa i gaz przedostwały się następnie przez porowate warstwy skalne  i zbierały się pod warstwą skał nieprzepuszczalnych. W sprzyjających warunkach zgromadziły się tutaj w naturalnych zbiornikach.


Jadąc samochodem ciągle widać jadące równolegle pociągi towarowe, gdzie każdy wagon to olbrzymi kontener, kiedyś przy jednym jedno z nas zaczęło liczyć przy trzysetnym wagonie wysiadło.


Spiętrzone kontenery są specjalnością kolei USA, najefektywniejszej sieci kolei towarowych świata.
W latach 80-90 tych XX wieku, w USA doszło do konsolidacji prywatnych zarządów kolejowych w cztery główne systemy koleje. USA stały się wydajnymi przewoźnikami towarowymi na długich dystansach. Na początku XXI w. udział kolei w strukturze modalnej przewozu towarów sięga 37% i jest najwyższy w krajach wysoko rozwiniętych.

Nie można zapomniec o mijanych ranczach a właściwie bramach do olbrzymich obszarów zajętych przez nie.



Podstawą gospodarki jest wysokotowarowe rolnictwo. W Teksasie dominują wielkie farmy o pow. powyżej 1000 ha. Teksas zajmuje pierwsze miejsce w USA pod względem pogłowia bydła, owiec oraz produkcji bawełny i sorgo. Dodatkowo już od pierwszej połowy XIX w. na rozległych plantacjach uprawia się także pszenicę, ryż, kukurydzę i orzeszki ziemne.


W trakcie naszej podróży z Big Bend National Park do Zatoki Meksykańskiej minęłyśmy Pecos River - rzekę wykorzystywaą do nawadniania pól uprawnych. Ma ona długość 1200 km. i powierzchnię dorzecza 168 000 km². Wypływa z Gór Skalistych w Nowym Meksyku a uchodzi do Rio Grande niedaleko miejsca które widzimy na zdjęciach.


Na rzece zbudowano kilka tam tworzących zbiorniki retencyjne o funkcjach energetycznych, przeciwpowodziowych oraz zaopatrzenia w wodę.

Ciekawostką którą spotykamy w trakcie naszych podróży po USA jest przygotowanie miejsc rekreacyjnych dla ich użytkowników. Jednym z przykładów są stacje do czyszczenia ryb dla wędkarzy, pod dachem znajdują się zazwyczaj stalowy stół połączony z olbrzymim zlewem , zaopatrzony w kilka końcówek z bieżacą wodą. Każdy może oprawić tutaj złowione ryby przed zawiezieniem ich do domu.





Ta częśc podrózy wypadła nam w trakcie chyba największego rodzinnego święta amerykańskiego Thanksgiving Day czyli Święta Dziękczynienia. Pielgrzymi, którzy przypłynęli do Ameryki na pokładzie statku Mayflower, uciekając przed prześladowaniami religinymi (byli purytanami) przez Holandię przybyli  11 grudnia 1620 roku do zatoki Cape Cod, miejsca znanego póżniej jako  Plymouth Colony na Florydzie. W trakcie bardzo ostrej zimy i okresie do jesieni następnego roku zmarło 46 ze 102 osób które przybyły na "Mayflower". Jesienią 1962  koloniści postanowili uczcić pierwsze zbiory świętując przez trzy tygodnie między 21 października i 11 listopada.  91 Indianan z plemienia Wampanoagów, którzy wraz z wodzem Massasoitem pomogli osadnikom przetrwać pierwszy rok, dostarczyło na ucztę mięsiwa. W 1863 roku Abraham Lincoln wyznaczył z tego powodu czwarty czwartek listopada świętem narodowym.
Wielu Amerykanów mając przedlużony weekend wyjeżdża wtedy poza miasto  spędzając je na kempingach. Najbogatsza wersja sprzętu którym przyjeżdżaja poniżej.



Przyczepa miała nawet swój własny rozkładany taras, właściecie oprócz samochodu terenowego który ciągnął przyczepę, mieli specjalny pojazd do poruszania się w terenie.

Zawsze po Thanksgiving Day następuje Black Friday... nawet nie będę komentować tego szaleństwa, zdjęcia poniżej przedstawia efekt.




W każdym razie samochód nam sie skurczył...

Podróżując wzdłuż Zatoki Meksykańskiej jedzie się drogą zbudowaną na terenie mokradeł. Pierwszym miejscem gdzie zwiedziłyśmy mokradła był teren chroniony Aransas. Tu dla odmiany na tablicy nie są zanaczone miejsca spotkania pum i niedżwiedzi a Aligatorów.



Jak się aligatory się wykluwają z jaj maja około 20 cm długości, rosną około 30,5 cm rocznie przez pierwszy rok życia. Osiągają 181 – 362 kg i żyją 50 i więcej lat. Szczęki zaciskają z sila 9452 netonów – największą spośród wszystkich żyjących zwierząt. Samice osiągają dugość do 3 metrów samce do 4,5 metra. Aligatory żyją w słodkowodnych bagnach.
Mokradła czyli obszary łaczące cechy siedliska lądowego i wodnego, ciągną się wzdłuż Zatoki Meksykańskiej i wchodzą w lą wzdluż rzeki Missisipi i n terenie Luizjany zajmują powierzchnię ponad 10 tys. km 2. Przez swoją niedostępność dla człowieka są ostoją dzikej przyrody.





W trakcie naszej podróży w krajobrazie dużą zmianą są też pojawiające się drzewa, a przede wszystim olbrzymie dęby porośnięte przeróżnymi mchami, porostami i epifitami. Takie dęby będą nam towarzyszyć odtąd do Luisiany i przez większość podróży przez nią.


O zmierzchu drzewa obsiadły krzyczące Sępiki Różowogłowe i inne drapieżne ptaki czekające na to co odpływ odsłoni im do jedzenia.


Po przejechaniu pustynnych i półpustynnych terenów, niesamowite wrażenie robi wszędzie wokół woda, autostrady zbudowane na bagnach i kolejne mosty przez rzeki, przez które od tego dnia będziemy cały czas przejeżdżać.



Będąc już w stanie Louisiana zjeżdżamy do jeszcze jednego rezerwatu, rezerwat ptaków Pintal Wildlife drive.


W rezerwacie tym można z samochodu obserwować przeróżne wodne ptaki, nie wolno wysiadać bo w wodach tych rozmnażają się też Aligatory. Małe Aligatory jak tylko się podjeżdżało samochodem uciekały do wody.


Drogą  przez mokradła ruszyłyśmy dalej w stronę Nowego Orleanu.


Nawet jak nie było wokół widać wody o jej obecności przypominały nam mijane domy na palach.



 i omszałe dęby



W mijanym krajobrazie zaczął pojawiąc się też przemysł, w tym bardzo dużo przetwórni odpadów z kukurydzy na biopaliwa.


I tak dojechałyśmy do Nowego Orleanu, o czy będzie w następnej części.

następna część tutaj

Ika Tatur