Niespodziewane 4 dni w Gruzji, wszystko przez złą prognozę pogody na długi weekend czerwcowy w Polsce i szybkie szukanie miejsca  gdzieś gdzie jest ciepło. Bilety do Kutaisi były akurat tanie i tak wylądowałyśmy w Gruzji. Gruzja znana nam tylko od strony Tibilisi z wyjazdów służbowych dawno temu, była dla na terra incognita. W ostatniej chwili został zakupiony przewodnik, zarezerwowany hotelik w Kutaisi, a ponieważ lądowałyśmy późno zarezerwowałyśmy też transport z lotniska do hoteliku i to był strzał w dziesiątkę. Pan chciał zarobić, my chciałyśmy w krótkim czasie jak najwięcej zobaczyć - wiec od razu się dogadaliśmy, tym bardziej że Pan od razu przedstawił plany na nasz pięciodniowy pobyt, opowiadając o miejscach które możemy odwiedzić. Trzeba było tylko wygrzebać z pamięci zapomniany język rosyjski i tak spędziłyśmy cztery wspaniałe dni w Gruzji, niczego nie musząc organizować i niczym nie musząc się martwić, bo wszystko dostawałyśmy gotowe.

Gruzja (gruz. საქართველო, Sakartwelo)

państwo w Azji na Kaukazie Południowym tzw. Zakaukaziu. Obszar 69,7 tys. km². Graniczy na północy z Rosją, na wschodzie z Azerbejdżanem, a na południu z Armenią i Turcją; zachodnią granicę kraju wyznacza wybrzeże Morza Czarnego. Stolicą Gruzji jest Tbilisi, przy czym od 2012 r. siedzibą parlamentu jest Kutaisi, a sądu konstytucyjnego Batumi.

Historia terenów na których leży Gruzja sięga II tysiąclecia p.n.e., gdy wybrzeże Gruzji znane było starożytnym Grekom pod nazwą Kolchida, zaś wschodnie górzyste obszary – Iberia. W 66 p.n.e. obszar ten został podbity przez Pompejusza i włączony do Imperium Rzymskiego.

Drugie na świecie po Armenii państwo chrześcijańskie.

W 337 r n.e.  nawrócony przez św. Nino król Mirian III przyjął chrześcijaństwo jako religię państwową. Wydarzenie to opisano w jednym z najstarszych zabytków literatury gruzińskiej Mokcewaj Kartlisaj (Nawrócenie Kartlii).

Najazdy i Złota Era Gruzji.

Przez kolejne tysiąc lat Gruzja była w stanie zachować niezależność pomimo najazdów ze strony Arabów, Mongołów, Persów i Turków i osiągnęła szczyt potęgi pomiędzy XI i XIII wiekiem, za panowania króla Dawida Budowniczego (1089-1125) i królowej Tamar (1184-1213). Później została podbita przez Persję i imperium osmańskie.

Przyłączenie do Imperium Rosyjskiego

W połowie XVIII wieku Gruzja wyzwoliła się spod władzy muzułmanów, była jednak zmuszona przyjąć w 1783, na mocy traktatu gieorgijewskiego, protektorat Imperium Rosyjskiego. Rosjanie nie udzielili Gruzji wsparcia militarnego w walce z Persami w 1795, zamiast tego w latach 1801-1810 włączyli terytorium Królestwa Kartlii i Kachetii (Gruzji wschodniej), a następnie także zachodniogruzińskie Królestwo Imeretii, do Imperium.

1 dzień

Kutaisi po gruzińsku ქუთაისი - Kraina Imeretia

Katedra Bagrati - Katedra Zaśnięcia Bogurodzicy, z początku XI wieku. wybudowana przez króla Bograta III. W 1692 roku wysadzona przez Turków, od tego czasu stała w ruinie aż do 1994 roku kiedy znalazła się na liście Unesco.

Alfabet gruziński powstał najprawdopodobniej w IV w. n.e. Pochodzenie znaków nie jest znane. Zgodnie z tradycją, za twórcę alfabetu gruzińskiego uważany jest pierwszy gruziński władca – Parnawaz w 284 p.n.e.

Alfabet gruziński posiada trzy kroje pisma, dość różniące się od siebie. Są to asomtawruli (gruz. 'majuskuła'), zwany też mrgwlowani (gruz. 'zaokrąglony'), chucuri (gruz. 'kościelny') określany niekiedy jako nuschuri (gruz. 'minuskuła') oraz mchedruli (gruz. 'rycerski').

Najstarsze zabytki zapisane alfabetem gruzińskim pochodzą z V w. n.e. i zapisane są w asomtawruli. Obecnie jest używana forma mchedruli , stworzona w XI w., która ostatecznie wyparła pozostałe kroje w XVIII w.

Rezerwat Przyrody Sataplia

Rezerwat na stokach wygasłego wulkanu Sataplia (520 m. n.p.m.). Został założony w 1935 roku. Zajmuje powierzchnię 354 ha. Rezerwat obejmuje kolchidzkie lasy, ślady dinozaurów i jaskinie krasowe. Kolchidzki las -  występują tu buk, dąb imertyński, olcha brodata, jesion i lipa. W podszyciu możemy spotkać  różanecznik żółty, bukszpan kolchidzki i liany. Oprócz lasu kolchidzkiego występuje tu las z bukszpanem i jeżyna kaukazką. Spośród endemitów występuje figowiec i kłokoczka kolchidzka.

Znaleiono tu ślady dinozaurów, powyżej Iguanodona

Iguanodon -masywne duże roslinożerne zwierzę, żyło w środkowej Jurze, około 126-125 milionów lat temu. Wysokośc tej olbrzymiej jaszczurki wynosiła do 5 metrów, długość około 10 metrów i ważyła około 7 ton. Miał 5 palców w przednich krótszych kończynach, z czego jeden był zaopatrzony w zakrzywiony kolec, prawdopodobnie jako broń przed drapieżnikami, kolejne cztery chwytne palce służyły mu do żerowania. W prównaniu z innymi dinozaurami miał płaskie zęby, przypominjace żeby współczesnej Iguany, stąd jego nazwa Iguanodon, znacząca ząb iguany. Stopa tylnich kończyn była trójpalczasta.

oraz ślady Tyranozaura, dwunożnego mięsożercy, mieżącego około 13 metrów i ważącego około 6 ton. Jest to jeden z największych znanych drapieżników lądowych wszech czasów. Żył w późnej Kredzie około 68,5 - 65,5 miliona lat temy, był jednym z ostatnich żyjących dinozaurów (nie licząc ptaków)

Jaskinia Sataplia

kiedyś płynęła tutaj rzeka Oghaskura, której obecne koryto jest ulokowane okoo 200 metrów od jaskini. Przez 30 milionów lat, ta mała rzeka drążyła dzisiejszą jaskinię. Jaskinia ma wiele rozgałęzień i jej całkowita długość wynosi 900 metrów, do zwiedzania udostępnione jest 300 metrów.

Temeratura w jakini jest stała i zawsze wynosi +14 st. C.

Jedną z najbardziej sznanych struktur stworzonych tutaj przez szatę naciekową jest struktura przypominająca serce o wysokości 3 metrów i obwodzie 12 metrów.

widok na Kutaisi z tarasu widokowego, widać kopułę nowoczesnego gmachu parlamentu gruzińskiego

tu uwierzyłam w lęk wysokości.... 

Jaskinia Prometeusza udostępniona do zwiedzania w 2011 roku, przepiękna szata naciekowa, w środku leci muzyka klasyczna a nacieki podświetlane są kolorowym światłem, długości 900 metrów (tylko 1/3 udostępniona do zwiedzania)

Monastyr Gelati, ufundowany przez Dawida Budowniczego ukończony w 1106 roku. Symbol Złotej Ery Gruzji. W 1510 roku spalony przez Turków. W skład wchodzą 3 kościoły Katedra Matki Boskiej, zachowały się tutaj freski z XII do XVIII wieku. Dwie pozostałe świątynie wniesione zostały w XIII wieku, kościół Jerzego (Georgia) i kościół Mikołaja. Kompleks stanowił część Akademii, tu kwitło życie średniowiecznej Gruzji, wykładali tutaj wykładowcy z Gruzji i z zagranicy.

Gruziński Kościół Prawosławny, oficjalnie Gruziński Kościół Prawosławny i Apostolski (gruz. ქართული მართლმადიდებელი და სამოციქულო ეკლესია , Kartuli Martlmadidebeli da Samocikulo Ek'lesia), także Patriarchat Gruzji – jeden z kanonicznych kościołów prawosławnych, będący równocześnie jednym z najstarszych kościołów chrześcijańskich. Założony został w I w. n.e. przez apostoła Andrzeja, który powołał w Atskuri pierwsze na ziemiach gruzińskich chrześcijańskie biskupstwo. Z tego względu określany jest jako kościół apostolski . Najwyższa władza w Kościele należy do Świętego Synodu, na którego czele stoi Katolikos-Patriarcha Całej Gruzji.

 W Południowej Bramie jest nagrobek Dawida Budowniczego.

Dawid IV Budowniczy (gruz. დავით აღმაშენებელი, Dawit Aghmaszenebeli) (1073 – 24 stycznia 1125) – król Gruzji w latach 1089-1125, pochodził z dynastii Bagrationow, uważany za jednego z największych władców gruzińskich i kaukaskich. Wygnał Turków seldżuckich ze swego kraju, wygrywając decydującą bitwę pod Didgori w 1121.

Reformy armii i administracji, których dokonał, pozwoliły mu na zjednoczenie całego kraju i podporządkowanie sobie większości ziem kaukaskich. Sprzyjał rozwojowi Kościoła prawosławnego i chrześcijańskiej kultury, został kanonizowany przez Gruziński Kościół Prawosławny.

 W absydzie Katedry Matki Boskiej - XIII wieczna mozaika przedstawiająca Madonnę z Dzieciątkiem i archaniołów Michała i Gabriela po bokach

 Na freskach Dawid IV Budowniczy trzyma model kościoła. 

Widok na Monastyr Galati z drogi z wszech obecnymi w Gruzji krowami. Krowy były wszędzie na każdym moście, na ruchliwej ulicy gdzie z zawrotną prędkością wymijały je samochody.

Mocemeta - zespół klasztorny Mocemeta (Miejsce Męczenników).

Bracia David i Konstantyn Argwetich w VIII wieku zorganizowali powstanie przeciw Arabom, gdy zostali pojmani nie chcieli wyrzec się swojej wiary i przejść na islam.

Gdy nie przyjęli islamu, torturowano ich i zabito, ciało wrzucono do rzeki, która zabarwił się na czerwono - Cchalcitela - Czerwona Rzeka (dopływ rzeki Roni)

Weług legendy ich szczątki wyłowiły lwy i przeniosły tam gdzie jest teraz 300 lat później wybudowana świątynia.