Na północnym końcu pustyni Chihuahuan, znajdują się niesamowite wydmy White Sands National Monument  - Park ten został ustanowiony 1933 roku. Zajmuje powierzchnię około 580 km².

Na drodze przed parkiem musimy przepuścić kolumnę pojazdów wojskowych, w końcu tutaj znajduje się White Sands Missile Range (WSMR), dawniej zwany również White Sands Proving Ground (WSPG) lub też w skrócie Białe Piaski to pierwszy duży poligon rakietowy, zbudowany w roku 1945 w USA w stanie Nowy Meksyk.Teren o powierzchni ok. 8300 km²) jest jedną z największych instalacji wojskowych w USA.W skład wyposażenia wchodzą: wyrzutnie rakietowe, urządzenia radiowe i radiolokalizacyjne potrzebne do śledzenia rakiet i łączności z nimi, urządzenia sterujące i manewrujące startem i lotem rakiet, podziemne magazyny. 30 marca 1982 na terenie White Sands Missile Range miało miejsce lądowanie wahadłowca Columbia kończącego lot STS-3.

White Sands - Białe piaski nazwę swoją zawdzięczają gipsowi, z którego są zbudowane. Jest to największy obszar z gipsowymi wydmami na świecie. Gips jest bardzo rzadko spotykany w postaci piasku bo zazwyczaj rozpuszcza się w wodzie. Teren na którym znajdują się te nietypowe wydmy otoczony jest wokół  górami San Andres i Sacramento i w ten sposób postał zbiornik zwany Tularosa Basin.

Woda wsiąka w grunt albo pozostaje w płytkich kałużach, które następnie wysychają i powstaje na powierzchni gips w krystalicznej postaci, zwany selenitem. 

Podczas ostatniego zlodowacenia, jezioro nazwane Otero pokrywało większość zbiornika Tularosa. Kiedy wyschło, pozostawiło dużą powierzchnię pokrytą kryształami selenitu zwaną teraz Alkai Flat. Inne jezioro w południowo-zachodnim kącie parku, jezioro Lucer, jest to sucha niecka, w najniższym punkcie zbiornika, która tylko okazjonalnie zapełnia się wodą. Grunt w Alkai Flat i wzdłuż wybrzeża jeziora Lucero pokryty jest kryształami selenitu, które osiągają długość do 1 m. Pod wpływem wietrzenia i erozji kryształy łamią się do wielkości ziaren piasku, które następnie porywane przez wiejący tutaj wiatr z południowego zachodu formują białe wydmy. Zmieniają one kształty i są regularnie powoli przesuwane przez wiatr. Ponieważ gips jest rozpuszczalny w wodzie, piasek z których zbudowane są wydmy może pod wpływem deszczu  rozpuszczając się i cementując tworzyć warstwę, która jest bardziej odporna na wiatr.

Niektóre gatunki roślin,występujących tutaj np Soaptree Yuka (Yucca elata) mogą rosnąć szybko w górę aby uniknąć pogrzebania pod wydmami i zawsze mieć liście powyżej piasku.

W granicach White Sands występują przeróżne formy wydm, wydmy kopulaste spotykane są na południowym zachodzie, poprzeczne i barchany pośrodku terenu, a paraboliczne występują w dużych ilościach wzdłuż północnej, południowej i północno-wschodniej granicy.

Niektóre rośliny, takie jak Skunkbush Sumac (Rhus trilobataaby) aby przetrwać wyspecjalizowały się w tworzeniu zwartych korzeni, które puszczając wilgoć, cementują kawałek wydmy pod nimi, budując postument, reszta wydmy pod wpływem wiatru przemieszcza się a roślina stoi tam gdzie stała.  Za jakiś czas wiatr nawieje na jej korzenie nowy piasek i przykryje je. Krzew ten ma czerwone i pomarańczowe owoce używane przez Indian do robienia cierpkiej lemoniady. Elastyczne gałęzie wykorzystywali do robienia koszy, barwnik z gałęzi do barwienia, a pokruszone liście na ukąszenia, wysypki i oparzenia, dlatego nazywany też jest squaw bush.

Większość żyjących tutaj zwierząt jest nocnych, w nocy kiedy temperatura jest niższa wychodzą szukać pożywienia i wody, za dnia widać tylko ich ślady na piasku, pozostałość po nocnych wędrówkach. Żyje tu 5 endemicznych zwierząt, czyli występujących tylko tutaj, mysz -Apache pocket mouse (Perognathus apache Merriam), szczur White Sands woodrat (Neotoma micropus leucophaea), jaszczurka Bleached earless lizard (Holbrookia maculata ruthveni), dwa swierszcze, wszystkie one przystosowały się do tutejszych warunków i w odróżnieniu od swoich kuzynów od których pochodzą są koloru białego.

Od Visitor Centre prowadzi w głąb parku 13 km droga, częściowo po uklepanym gipsie, od której są 4 szlaki do zwiedzania wydm na piechotę. Na szlaku trzeba bardzo pilnować wystających oznaczonych kijków, żeby go nie zgubić. Po „z cementowanej”  powierzchni chodzi się bardzo łatwo, o wiele łatwiej niż po wydmach z piasku kwarcowego.

Opuszczamy White Sand i po drodze mijamy Oliver Lee Memorial State Park, ale czas goni i podziwiamy tylko widoki po drodze, naszym celem są góry Guadalupe Mountain. Już po ciemku mijamy El Passo, po wyjechaniu z pustyni, ogromne świecące w ciemnościach przez dłuższy czas wzdłuż autostrady, którą jedziemy miasto, robi na nas ogromne wrażenie. 

Przejechane 527 km .

Ika